Ως ακράτεια ούρων ορίζεται η ακούσια απώλεια ούρων που αποτελεί ένα σύνηθες πρόβλημα υγιεινής όπως και κοινωνικό που χρειάζεται ιδιαίτερη προσέγγιση και αξιολόγηση καθώς αντιμετωπίζεται πλέον αποτελεσματικά με χειρουργικό ή συντηρητικό τρόπο.
Παράγοντες οι οποίοι αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης ακράτειας ούρων είναι οι εξής:
Τρεις είναι οι βασικοί τύποι γυναικείας ακράτειας:
Οφείλεται στη χαλάρωση των μυών του αυχένα της κύστης και στην αύξηση της πίεσης μέσα στην ουροδόχο κύστη σε σχέση με την πίεση μέσα στην ουρήθρα. Παρατηρείται κυρίως κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων που αυξάνουν την πίεση στην κοιλιά: όταν η γυναίκα φτερνίζεται, βήχει, γελάει, στέκει όρθια, σηκώνει βάρος ή σηκώνεται από το κάθισμά της.
Πρόκειται για την ξαφνική επιθυμία για ούρηση, η οποία δημιουργείται όταν η κύστη συσπάται ακούσια και ο αυχένας της κύστης ανοίγει. Μπορεί να οφείλεται σε νευρολογική πάθηση, αν και αρκετές φορές η αιτία δεν εντοπίζεται, οπότε χαρακτηρίζεται «ιδιοπαθής ασταθής κύστη».
Ο συνδυασμός της ακράτειας από προσπάθεια και της επιτακτικής ακράτειας.
Η θεραπεία της γυναικείας ακράτειας εξαρτάται από τον τύπο ακράτειας που παρατηρείται.
Στην ακράτεια ούρων από προσπάθεια υπάρχει η δυνατότητα της συντηρητικής ή της χειρουργικής θεραπείας. Στην συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνονται:
Στην χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνονται:
Στην επιτακτική ούρηση μπορούν να εφαρμοστούν:
Στους μικτούς τύπους ακράτειας χρησιμοποιούνται συνδυασμοί θεραπειών που αποσκοπούν πρώτα στην αντιμετώπιση της επιτακτικής ούρησης και μετά της ακράτειας από προσπάθεια.
Ο ιατρός εξετάζει στο ιατρείο καθημερινά κατόπιν ραντεβού